Donations

Home Οδυσσεας Ελυτης

Οδυσσεας Ελυτης

[vc_section]

Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

[vc_facebook]

Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Την άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Στο νησί έχω σημαδέψει ένα νησί,

απαράλλαχτο εσύ κι’ ένα σπίτι στη θάλασσα.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά,

ένα αμπέλι κι’ ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού,

παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες

αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Οι λέξεις που ξεκινούσαν από «ελ» μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία. Ελλάδα,

ελευθερία, ελπίδα και μια Ελένη που ερωτεύτηκα.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Θέλουμε δε θέλουμε, είμαστε όλοι μας δέσμιοι μιας ευτυχίας, που από δικό μας λάθος αποστερούμαστε.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Κι’ ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς

Ή κανείς ή κι οι δυό μαζί, μ’ ακούς.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Ώστε έτσι, λοιπόν! Αυτά που φανταστήκαμε υπήρξαν. Ή θα υπάρξουν.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Αν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως, θα μείνει ένα κλήμα, μια ελιά και μια βάρκα.

Είναι αρκετά για να ξαναχτιστεί απ’ την αρχή.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

[/vc_section]

[vc_section]

Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Την άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Στο νησί έχω σημαδέψει ένα νησί,

απαράλλαχτο εσύ κι’ ένα σπίτι στη θάλασσα.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά,

ένα αμπέλι κι’ ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού,

παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες

αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Οι λέξεις που ξεκινούσαν από «ελ» μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία. Ελλάδα,

ελευθερία, ελπίδα και μια Ελένη που ερωτεύτηκα.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Θέλουμε δε θέλουμε, είμαστε όλοι μας δέσμιοι μιας ευτυχίας, που από δικό μας λάθος αποστερούμαστε.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Κι’ ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς

Ή κανείς ή κι οι δυό μαζί, μ’ ακούς.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Ώστε έτσι, λοιπόν! Αυτά που φανταστήκαμε υπήρξαν. Ή θα υπάρξουν.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

Αν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως, θα μείνει ένα κλήμα, μια ελιά και μια βάρκα.

Είναι αρκετά για να ξαναχτιστεί απ’ την αρχή.

~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr

[/vc_section]