Η Κική Δημουλά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931. Το 1949 τέλειωσε το Γυμνάσιο, όπου όπως δήλωσε η ίδια “υπέκυψα εύκολα στο πρέπει να εργαστείς, και εργάστηκα στην Τράπεζα της Ελλάδος είκοσι πέντε χρόνια”.
Η Κική Δημουλά εμφανίστηκε στον χώρο των ελληνικών γραμμάτων το 1950 με το πατρικό της όνομα ως Κική Χρ. Ράδου, δημοσιεύοντας στο περιοδικό “Νέα Εστία”, το ποίημα της με τίτλο “Σκιά”.
Έτσι, το 1952 εμφανίζεται στον χώρο της ποίησης σε ηλικία 19 χρονών με το πρώτο της βιβλίο ΠΟΙΗΜΑΤΑ (Κική Χρ. Δημουλά), το οποίο τυπώθηκε με πρωτοβουλία του θείου της Παναγιώτη Καλαμαριώτη. Παρόλο που υπήρξε θετική κριτική για την πρώτη της ποιητική συλλογή, η ποιήτρια αργότερα απέσυρε την πρώτη ακούσια εκδοτική της εμφάνιση.
Το 1952, η Κική Χρ. Ράδου παντρεύεται τον ποιητή και πολιτικό μηχανικό Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Δημήτρη (το 1955) και την Έλση (το 1957).
Η Κική Δημουλά εδώ και πενήντα και πλέον χρόνια με το ποιητικό της έργο αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της νεώτερης ελληνικής ποίησης με πλήθος ποιητικών συλλογών:
- Έρεβος (1956),
- Ερήμην (1958),
- Επί τα ίχνη (1963),
- Το Λίγο του Κόσμου (1971),
- Το τελευταίο σώμα μου (1981),
- Χαίρε Ποτέ (1988),
- Η εφηβεία της λήθης (1994),
- Ενός λεπτού μαζί (1998),
- Ήχος απομακρύνσεων (2001),
- Χλόη θερμοκηπίου (2005),
- Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως (2007),
- Τα εύρετρα (2010),
όπως επίσης και πεζών κειμένων:
- Ο φιλοπαίγμων μύθος (2003),
- Εκτός Σχεδίου (2004),
- Έρανος Σκέψεων για την ανέγερση τίτλου υπέρ της αστέγου αυτής ομιλία (2009),
αλλά και βραβεύσεων, όπως:
- το β ́ κρατικό βραβείο ποίησης για τη συλλογή Το λίγο του κόσμου (1972)
- το α ́ κρατικό βραβείο ποίησης για τη συλλογή Χαίρε ποτέ (1989)
- το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη για τη συλλογή Η εφηβεία της λήθης (1995)
- το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της (2001)
- Στις 28 Φεβρουαρίου 2002 εκλέγεται τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην Τάξη των Γραμμάτων
- Το 2010 της απονέμεται το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της, καθώς και το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας.
Συνολικά, εξέδωσε οκτώ (8) ποιητικές συλλογές και η ίδια δήλωσε ότι με χαρά στον ρόλο της μητέρας και με τρυφερή γενναιότητα άκουσε την προσφώνηση “γιαγιά”.
Πέρυσι, στις 22 Φεβρουαρίου του 2020 έφυγε από τη ζωή, η αγαπημένη μας ποιήτρια και ακαδημαϊκός Κική Δημουλά.
Όπως η ίδια είχε αναφέρει, ήταν «Ποιήτρια εξ ανάγκης», γιατί μιλούσε με ένα μοναδικό τρόπο μέσα από το έργο της για την υπαρξιακή αγωνία, την απουσία, τη φθορά και τη μοναξιά.
Πηγή: www.poetrygr.com