Σ Α Τ Υ Ρ Ο Σ

της Ειρήνης Δενδρινού

Της αγάπης ο πόθος σε πλανεύει

κι αποζητάς της σάρκας το μεθύσι∙

σύγκορμον η λαχτάρα σε κυριεύει

-της ηδονής αστείρευτη είναι η βρύση!-

Του Έρωτα το μυστήριο που μαγεύει,

φλόγα τρελή ζητάει να καταλύσει,

σαν το θεριό που ανήκουστα αγριεύει

ποθώντας το ζαρκάδι να ξεσκίσει.

Πάρε τη σάρκα, την αχόρταγη ύλη,

της ηδονής ν’ αδειάσεις το ποτήρι∙

ρούφα την με τα μάτια, με τα χείλη!

Μα σα σωθεί το λάγνο πανηγύρι,

συντρίμμια μεσ’ στην έκταση του απείρου

θα κείτεται ο παλμός ο αγνός του ονείρου.

Η Ειρήνη Δενδρινού (1879–1974) ήταν Ελληνίδα πεζογράφος και ποιήτρια. Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1879 στην Κέρκυρα. Πατέρας της ήταν ο Γεώργιος Ζαβιτσιάνος, μέλος της παλαιάς οικογενείας της Κέρκυρας, ενώ η μητέρα της καταγόταν από την οικογένεια Βούλγαρη. Ήταν μαθήτρια του Γεωργίου Καλοσγούρου στο Αρσάκειο Κέρκυρας, δείχνοντας ενδιαφέρον για τα γράμματα από νεαρή ηλικία. Δημοσίευσε τα πρώτα κείμενα της σε εφημερίδες και περιοδικά της Κέρκυρας από το 1890, όντας επηρεασμένη από τις γλωσσικές θεωρίες του Γιάννη Ψυχάρη. Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής της, ήταν η γνωριμία της με τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, ο οποίος την έφερε σε επαφή με τις έννοιες του σοσιαλισμού, του φεμινισμού και των σύγχρονων ευρωπαϊκών φιλοσοφικών θεωριών. Παντρεύτηκε τον πολιτικό Ανδρέα Δενδρινό.

The post Το ποίημα της νύχτας: Σάτυρος, της Ειρήνης Δενδρινού appeared first on Literature.gr.