[tdc_zone type=”tdc_content”][vc_row][vc_column][/vc_column][/vc_row][vc_row row_divider_top=”” tdc_css=”eyJhbGwiOnsiYm9yZGVyLWNvbG9yIjoiIzAwMDAwMCIsInNoYWRvdy1jb2xvciI6IiNmNGY0ZjQiLCJiYWNrZ3JvdW5kLWNvbG9yIjoiI2Y3ZjdmNyIsImRpc3BsYXkiOiIifX0=”][vc_column][td_block_text_with_title header_color=”#0a0a0a” accent_text_color=”#000000″ header_text_color=”#000000″ tdc_css=”eyJhbGwiOnsiYm9yZGVyLWNvbG9yIjoiIzAwMDAwMCIsInNoYWRvdy1jb2xvciI6IiMwMDAwMDAiLCJkaXNwbGF5IjoiIn19″ block_template_id=”” h_color=”#000000″ post_color=”#000000″ bq_color=”#000000″]
Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Την άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Στο νησί έχω σημαδέψει ένα νησί,
απαράλλαχτο εσύ κι’ ένα σπίτι στη θάλασσα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά,
ένα αμπέλι κι’ ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού,
παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες
αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Οι λέξεις που ξεκινούσαν από «ελ» μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία. Ελλάδα,
ελευθερία, ελπίδα και μια Ελένη που ερωτεύτηκα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Θέλουμε δε θέλουμε, είμαστε όλοι μας δέσμιοι μιας ευτυχίας, που από δικό μας λάθος αποστερούμαστε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Κι’ ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς
Ή κανείς ή κι οι δυό μαζί, μ’ ακούς.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Ώστε έτσι, λοιπόν! Αυτά που φανταστήκαμε υπήρξαν. Ή θα υπάρξουν.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Αν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως, θα μείνει ένα κλήμα, μια ελιά και μια βάρκα.
Είναι αρκετά για να ξαναχτιστεί απ’ την αρχή.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Την άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Στο νησί έχω σημαδέψει ένα νησί,
απαράλλαχτο εσύ κι’ ένα σπίτι στη θάλασσα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά,
ένα αμπέλι κι’ ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού,
παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες
αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Οι λέξεις που ξεκινούσαν από «ελ» μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία. Ελλάδα,
ελευθερία, ελπίδα και μια Ελένη που ερωτεύτηκα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Θέλουμε δε θέλουμε, είμαστε όλοι μας δέσμιοι μιας ευτυχίας, που από δικό μας λάθος αποστερούμαστε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Κι’ ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς
Ή κανείς ή κι οι δυό μαζί, μ’ ακούς.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Ώστε έτσι, λοιπόν! Αυτά που φανταστήκαμε υπήρξαν. Ή θα υπάρξουν.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
Αν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως, θα μείνει ένα κλήμα, μια ελιά και μια βάρκα.
Είναι αρκετά για να ξαναχτιστεί απ’ την αρχή.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr
[/td_block_text_with_title][/vc_column][/vc_row][/tdc_zone]