Οδυσσεας Ελυτης

0
1922

Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Την άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Στο νησί έχω σημαδέψει ένα νησί,
απαράλλαχτο εσύ κι’ ένα σπίτι στη θάλασσα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά,
ένα αμπέλι κι’ ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού,
παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες
αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Οι λέξεις που ξεκινούσαν από «ελ» μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία. Ελλάδα,
ελευθερία, ελπίδα και μια Ελένη που ερωτεύτηκα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Θέλουμε δε θέλουμε, είμαστε όλοι μας δέσμιοι μιας ευτυχίας, που από δικό μας λάθος αποστερούμαστε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Κι’ ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς
Ή κανείς ή κι οι δυό μαζί, μ’ ακούς.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Ώστε έτσι, λοιπόν! Αυτά που φανταστήκαμε υπήρξαν. Ή θα υπάρξουν.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Αν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως, θα μείνει ένα κλήμα, μια ελιά και μια βάρκα.
Είναι αρκετά για να ξαναχτιστεί απ’ την αρχή.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Την άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Στο νησί έχω σημαδέψει ένα νησί,
απαράλλαχτο εσύ κι’ ένα σπίτι στη θάλασσα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά,
ένα αμπέλι κι’ ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού,
παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες
αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Οι λέξεις που ξεκινούσαν από «ελ» μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία. Ελλάδα,
ελευθερία, ελπίδα και μια Ελένη που ερωτεύτηκα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Θέλουμε δε θέλουμε, είμαστε όλοι μας δέσμιοι μιας ευτυχίας, που από δικό μας λάθος αποστερούμαστε.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Κι’ ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς
Ή κανείς ή κι οι δυό μαζί, μ’ ακούς.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Ώστε έτσι, λοιπόν! Αυτά που φανταστήκαμε υπήρξαν. Ή θα υπάρξουν.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr


Αν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως, θα μείνει ένα κλήμα, μια ελιά και μια βάρκα.
Είναι αρκετά για να ξαναχτιστεί απ’ την αρχή.
~ Οδυσσέας Ελύτης, @poetry.gr