[tdc_zone type=”tdc_content”][vc_row][vc_column][/vc_column][/vc_row][vc_row row_divider_top=”” tdc_css=”eyJhbGwiOnsiYm9yZGVyLWNvbG9yIjoiIzAwMDAwMCIsInNoYWRvdy1jb2xvciI6IiNmNGY0ZjQiLCJiYWNrZ3JvdW5kLWNvbG9yIjoiI2Y3ZjdmNyIsImRpc3BsYXkiOiIifX0=”][vc_column][td_block_text_with_title header_color=”#0a0a0a” accent_text_color=”#000000″ header_text_color=”#000000″ tdc_css=”eyJhbGwiOnsiYm9yZGVyLWNvbG9yIjoiIzAwMDAwMCIsInNoYWRvdy1jb2xvciI6IiMwMDAwMDAiLCJkaXNwbGF5IjoiIn19″ block_template_id=”” h_color=”#000000″ post_color=”#000000″ bq_color=”#000000″]
“Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονάς μπορούν με χίλιους τρόπους”
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
Η ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
Κι’ ακόμα δε μπόρεσα να καταλάβω πως μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα που αγαπιέται
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
Όλα έπρεπε να γίνουν.
Μόνο η νύχτα δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να ‘ναι…
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
Εϊναι άνθρωποι που την κακήν ώρα την έχουν μέσα τους.
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
Χωρίς να το μάθει ποτέ, εδάκρυσε, ίσως γιατί έπρεπε να δακρύσει,
ίσως γιατί οι συφορές έρχονται.
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
Έχω κάτι σπασμένα φτερά.
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε
το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιαν ανέλπιστη χαρά,
για ποιες αγάπες,
για ποιο ταξίδι ονειρευτό.
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
Όμως τα στήθια που τα ταράζει κάποιο
θανάσιμο πάθος δε θα γαληνέψουν.
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
Μπορείς να τρέξεις μακριά από τα πάντα,
αλλά όχι από αυτά που έχεις μέσα σου.
Τούτο το καράβι της φυγής, είναι εντός μας και μόνο.
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
Επρόδωσαν την αρετή κι’ ήρθαν οι έσχατοι πρώτοι.
~ Κώστας Καρυωτάκης, @poetry.gr
[/vc_column][/vc_row]