Νίκος Καζαντζάκης (18 Φεβρουαρίου 1883 – 26 Οκτωβρίου 1957)

• Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου το 1883.
• 1902-1906. Φοιτά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών
• 1906. Παίρνει με άριστα το δίπλωμα του Διδάκτορος της Νομικής.
• Πρωτοεμφανίζεται στον χώρο των ελληνικών γραμμάτων με το δοκίμιο «Η αρρώστια του αιώνος» που δημοσιεύεται στο περιοδικό Πινακοθήκη με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή.
• Γράφει το δράμα Ξημερώνει, που επαινείται στον Παντελίδειο Δραματικόν Αγώνα και παίζεται στο αθηναϊκό θέατρο τον επόμενο χρόνο.
• Δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα, με όνομα Όφις και Κρίνο, το οποίο υπογράφει και πάλι με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή.
• 1907. Εγγράφεται στην Τεκτονική Στοά Αθηνών.
• 1907-1909. Μεταβαίνει στο Παρίσι για ανώτερες σπουδές. Παρακολουθεί τη διδασκαλία του Γάλλου φιλόσοφου Ανρί Μπερξόν και ανακαλύπτει το έργο του Γερμανού φιλόσοφου Φρειδερίκου Νίτσε.
• Γράφει το μυθιστόρημα Σπασμένες ψυχές που δημοσιεύεται στο περιοδικό Νουμάς με το ψευδώνυμο Πέτρος Ψηλορείτης και σχεδιάζει τα μυθιστορήματα Ζωή η αυτοκρατόρισσα και Θεάνθρωπος.
• Γράφει, επίσης, την τραγωδία Ο Πρωτομάστορας (ή Θυσία), τη διατριβή Ο Φρειδερίκος Νίτσε εν τη φιλοσοφία του δικαίου και της πολιτείας, που εκδίδεται στο Ηράκλειο, καθώς και τη μονόπρακτη τραγωδία, Κωμωδία, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Κρητική Στοά του Hρακλείου με το ψευδώνυμο Πέτρος Ψηλορείτης.
• 1910. Εγκαθίσταται στην Αθήνα, όπου βραβεύεται η τραγωδία του Ο Πρωτομάστορας (ή Θυσία), η οποία δημοσιεύεται με το ψευδώνυμο Πέτρος Ψηλορείτης. Συγκαταλέγεται μεταξύ των ιδρυτικών μελών του Επαιδευτικού Ομίλου (μαζί με τον Αλέξανδρο Δελμούζο, τον Δημήτρη Γληνό κ.ά.)
• 1911. Παντρεύεται στο Ηράκλειο τη Γαλάτεια Αλεξίου (την οποία θα διαζευχτεί το 1926).
• 1923. Ενώ βρίσκεται στο Βερολίνο, τελειώνει το δοκίμιο Ασκητική, Salvatores Dei. Ταξιδεύει σε πολλές πόλεις της Γερμανίας και επισκέπτεται δύο φορές το Νάουμπουργκ, μια πόλη στενά συνδεδεμένη με τη ζωή του Νίτσε.
• 1946 – Παραιτείται από το υπουργικό αξίωμα. Η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών προτείνει την υποψηφιότητά του για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, μαζί με εκείνη του Άγγελου Σικελιανού.
• 1951. Τελειώνει το έργο ο Τελευταίος πειρασμός και ο Χριστός ξανασταυρώνεται.
• 1953 – Εκδίδεται στην Αθήνα το έργο του ο Καπετάν Μιχάλης.
• Φεύγει από τη ζωή στις 26 Οκτωβρίου 1957, σε ηλικία 74 ετών.
• Η σορός του μεταφέρεται στην Αθήνα, όπου η Αρχιεπισκοπή αρνείται οποιαδήποτε θρησκευτική τελετή. Για τον λόγο αυτό, μεταφέρεται η σορός του στο Ηράκλειο, τη γενέτειρά του, όπου εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα, στη μητρόπολη του Αγίου Μηνά. Στις 6 Νοεμβρίου 1957, κηδεύεται στο Ηράκλειο δημοσία δαπάνη, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Κρήτης Ευγενίου και παρουσία των πολιτικών αρχών και του Έλληνα Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων (Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος). Ενταφιάζεται στο οχυρό Μαρτινέγκο, ψηλά πάνω στα ενετικά τείχη, ύστερα από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Ηρακλείου. Ο τάφος του, σύμφωνα με την επιθυμία του, φέρει την ακόλουθη επιγραφή:

“Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος”

Εργογραφία: